Niestety, swoją największą popularność kalifornijski punk rock ma już w Polsce za sobą. Grupy w stylu Good Charlotte (przed zmianą w gotów), Blink 182, Sum 41 czy Offspring brylowały w mediach niecałą dekadę temu - teraz pozostało po nich tylko wspomnienie i całkiem liczne grono niszowych naśladowców (w tym moje niedawne odkrycie, świetne Pull The Wire). Trochę inaczej rzecz wygląda w Japonii, gdzie zasłużone formacje do dzisiaj zapełniają sale koncertowe po brzegi. Jedną z największych gwiazd japońskiego, kalifornijskiego punk rocka jest grupa Nicotine - z czternastoma albumami i całkiem dużym sukcesem w USA nie muszą już niczego udowadniać, choć robię to bezustannie.
Zespół często porównywany jest z amerykańską formacją NOFX, łączącą punk rocka ze ska i reggae. Faktycznie, Nicotine podobnie jak ich koledzy zza oceanu nie koncentruje się wyłącznie na gitarowym łupaniu, urozmaicając swoje kompozycje o skoczne rytmy, łagodne melodie i nagłe zmiany tempa. Japończycy rzadziej jednak odchodzą od stricte punkowej stylistyki, przez co do dzisiaj, po dziewiętnastu latach od wydania pierwszej płyty, wciąż brzmią świeżo i bezpretensjonalnie.
"In Punk We Trust" należy do najbardziej punkrockowych albumów Nicotine. Dziewiętnaście znajdujących się na płycie utworów można podzielić na trzy grupy - grzejące, gitarowe siekiery (otwierający "Punker Shot", "Where Is My Shoes", "No Respect" i "Hybrid"); spokojniejsze, melodyjne przyśpiewki ("Don't Dump the Music", "Master A Go-Go") i klasycznie kalifornijskie, punkowe hymny (cała reszta, na czele z kapitalnym "Punk Rock Johnny", wpadającym w ucho "Saturday Night" i rozbujanym "Campus").
Recenzowany album nie należy do największych osiągnięć gatunku, nie zdobył też (i pewnie już nie zdobędzie) szczytów list przebojów. To solidne, gitarowe łupanie, pełne energii, radości z gry i swobodnego podejścia do warstwy lirycznej. Płyta w sam raz na długą trasę samochodem, albo imprezę w gronie znajomych (choć może nie radykalnych metalowców, wiecie o czym mówię).
Zespół często porównywany jest z amerykańską formacją NOFX, łączącą punk rocka ze ska i reggae. Faktycznie, Nicotine podobnie jak ich koledzy zza oceanu nie koncentruje się wyłącznie na gitarowym łupaniu, urozmaicając swoje kompozycje o skoczne rytmy, łagodne melodie i nagłe zmiany tempa. Japończycy rzadziej jednak odchodzą od stricte punkowej stylistyki, przez co do dzisiaj, po dziewiętnastu latach od wydania pierwszej płyty, wciąż brzmią świeżo i bezpretensjonalnie.
"In Punk We Trust" należy do najbardziej punkrockowych albumów Nicotine. Dziewiętnaście znajdujących się na płycie utworów można podzielić na trzy grupy - grzejące, gitarowe siekiery (otwierający "Punker Shot", "Where Is My Shoes", "No Respect" i "Hybrid"); spokojniejsze, melodyjne przyśpiewki ("Don't Dump the Music", "Master A Go-Go") i klasycznie kalifornijskie, punkowe hymny (cała reszta, na czele z kapitalnym "Punk Rock Johnny", wpadającym w ucho "Saturday Night" i rozbujanym "Campus").
Recenzowany album nie należy do największych osiągnięć gatunku, nie zdobył też (i pewnie już nie zdobędzie) szczytów list przebojów. To solidne, gitarowe łupanie, pełne energii, radości z gry i swobodnego podejścia do warstwy lirycznej. Płyta w sam raz na długą trasę samochodem, albo imprezę w gronie znajomych (choć może nie radykalnych metalowców, wiecie o czym mówię).
Spis utworów:
- Punker Shot
- Saturday Night
- Campus
- C'est La Vie
- Dr. Martens
- Where Is My Shoes
- Bad Fortune-On The Highway
- Crazy Claimers
- Don't Dump Your Music
- No Respect
- Mr. K
- LA
- Master A Go-Go
- Eventide
- My Sweet Old Dayz
- Hybrid
- Holiday
- Punk Rock Johnny
- Japanese Wantons
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz